kömür

is.

1. Odunu yandırıb basdırmaqla alınan tünd-qara rəngli bərk yanacaq. Kürəyə kömür qoymaq. Manqala kömür tökmək. Kömürü qızartmaq. – <Rüstəm kişi> . . samovara su tökməyə, kömür salmağa ərindi. M. İ.. Arvad samovarı çölə çıxartdı. Külünü boşaldıb yaxaladı. Su töküb kömür saldı. Ə. Vəl.. Kömür basmaq – kömür almaq üçün odunu yandırıb torpaqda basdırmaq. Kömür dəymək – dəm tutmaq, kömürün dəmi (qazı) ilə zəhərlənmək. Kömür kimi (qədər) – tünd-qara, zil qara, qapqara. Kömür kimi uşaq. – Açıqlıqdan keçdi, kömür qədər qara . . görünən qamışlığa girdi. H. N.. Onun rəngi kömür kimi qaradı. M. Hüs.. Kömür kimi qaralmaq – 1) bərk qaralmaq, qapqara olmaq. Qız yayda kömür kimi qaraldı; 2) məc. hirsindən üzünün rəngi dəyişib tündləşmək. Rüstəm kişi . . kömür kimi qaralıb susurdu. . M. İ..

2. Yer altından çıxarılan bitki mənşəli bərk yanacaq, maddə. Daş kömür. Kömür yataqları. Kömür mədəni. İki vaqon kömür. – Donbas bizə kömür verir. . M. Müş.. Fəhlələr qatı kömür tozu içində işləyirdilər. M. Rz..